Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2008

Chania Scenes, Agora, and Limani 1961

Έφυγες
Το λέει η θάλασσα
tα φύλλα των δένδρων
η βροχή
τα σύγνεφα
οι εφημερίδες.
Συνέχεια
Έτσι που ψέματα μοιάζει
ποτέ δεν φεύγεις….

// ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ //

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2008


Ποδηλατοβόλτα γνωριμίας του

φαραγγιού της Κανδάνου

Οι ΠοδηΛάτρεις οργανώνουν ποδηλατοβόλτα για την γνωριμία μιας διαδρομής ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και ιστορικής σημασίας που κινδυνεύει να καταστραφεί, στο Φαράγγι της Κανδάνου την Κυριακή 10 Φεβρουαρίου.

Η χωμάτινη διαδρομή μικρής έκτασης, κυρίως κατηφορική είναι ιδανική για όχι ιδιαίτερα έμπειρους ποδηλάτες που θα ήθελαν να περάσουν την Κυριακή τους γνωρίζοντας αυτή την ιδιαίτερης αισθητικής περιοχή της Κανδάνου με την πλούσια χλωρίδα και τον έντονο γεωφυσικό σχηματισμό.

Το σημείο εκκίνησης είναι η αρχή του χειροποίητου δρόμου, ξεχωριστό μνημείο αρχιτεκτονικής της δεκαετίας του ’20, που ξεκινάει μετά την διασταύρωση για το χωριό Σπίνα (πηγαίνοντας για Κάνδανο). Κάνουμε στάση στον Άγιο Ειρηναίο, όπου συναντάμε άτομα της Πρωτοβουλίας Πολιτών Κανδάνου που θα μας ενημερώνουν για το φαράγγι, την ιστορία του και τις ενέργειές τους για την διάσωσή του.

Συνεχίζουμε την διαδρομή και καταλήγουμε στην Κάνδανο, κάνοντας συχνές στάσεις στα ανηφορικά και πιο δύσκολα σημεία της διαδρομής.

Η σύσταση της Πρωτοβουλίας Πολιτών Κανδάνου για τη διάσωση, την προβολή και την ανάδειξη του ιστορικού της Φαραγγιού προέκυψε ως επιτακτική ανάγκη μπροστά στον κίνδυνο του ολοκληρωτικού αφανισμού του από την λατόμησή του εκτός των ορίων της προϋπάρχουσας λατομικής ζώνης και την επέκταση της στο σύνολο του φαραγγιού.

Σημείο συνάντησης για την μετάβαση μας στο φαράγγι η Πλατεία Δημοτικής Αγοράς στις 9.30 το πρωί.

Για όσους δεν διαθέτουν μέσο μετακίνησης ή τρόπο μεταφοράς του ποδηλάτου τους ας επικοινωνήσουν με το 6941584978 (Γιώργος Τσέκος)

Η ποδηλατοβόλτα θα ξεκινήσει από την αρχή της διαδρομής στις 11 για όσους δεν προλάβουν την πρωινή συνάντηση.

ΔΕΙΤΕ: ΠΟΔΗΛΑΤΟΝΤΑΣ

kandanos.gr

Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2008

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008



Σταμάτησα στο Πάνορμο μετά την επιστροφή μου από την Παγκρήτια συνάντηση των Oικολόγων Πράσινων.

Αν και ήμουν έτοιμος να σεβαστώ την επιβλητική παρουσία των Σεβιλιάνων και των Κρητικών που επεξεργάστηκαν δούλεψαν και εκτέλεσαν αυτό το υπέροχο πρόγραμμα δεν τα κατάφερα.

Για μια ακόμα φορά εκτροχιάστηκα...

Δεν ήταν δυνατόν να κρατηθείς και να μην σε πάρει μπάλα όλο αυτό το αρχέγονο πάθος που έσφιγγε από παντού την αίθουσα. Μια αίθουσα ολόγιομη από την μουσική και τους χορούς δυο διαφορετικών λαών που γίνηκαν ένας.

Η βαριά φωνή του ριζίτικου τραγουδιού να ερωτοτροπεί με την μελωδία ( κραυγή ) στους ύμνους του Ανδαλουσιάνικου έρωτα μέσα από αυτές τις έξοχες ερμηνείες του Kiko de Alcala.

Η περίφημη εκτέλεση του χορού της σούστας από την Monica Hidalgo και τον έξοχο χορευτή Γιώργο Μαρκαντωνακη.

Δεν ήταν δυνατόν να μην σε παρασύρει η Κρητική μουσική που γέμιζε την αίθουσα και την στιγμή αυτής της απόλαυσης να ξεσπούν οι ήχοι σαν κεραυνοί και να μετατρέπεται σε φλαμένκο .Εκεί που ο El नाना με τη Lidia Valle μετέτρεπαν την ψυχή του πάθους και της δύναμης σε ένα εξωφρενικό αυθεντικό Φλαμένκο.

Στιγμές και εικόνες που πολύ σπάνια συναντάς.

Κρητικούς να χορεύουν σε Ισπανική μουσική . Και Ισπανοί χορευτές να χορεύουν σε Κρητική μουσική.

Αν αυτό σας ακούγεται κάπως κουφό και άκομψο κάνετε μεγάλο λάθος . Γιατί ήταν ένας πολύ ωραίος και δομημένος τρόπος να ανακαλύψεις πόσο κοντά είναι η έκφραση των ανθρώπων σε αυτήν την λεκάνη που την λένε Μεσόγειος.

Ήταν ένας πολύ όμορφος τρόπος για να δεις ότι αυτή την Παγκοσμιοποίηση δεν θα μπορέσεις πότε να την καταδικάσεις και να τις εναντιωθεις , γιατί απλούστατα είναι η δική μας παγκοσμιοποίηση।

Είναι εκείνη η κορυφαία στιγμή που τα Παλικάρια του Μαρκαντωνάκη χωρίς φανφάρες και φιγούρες πετρίτες, πετούσαν στον αέρα χορεύοντας τον πεντοζάλη και ξαφνικά ανάμεσα τους να βρίσκονται οι Δυο Ισπανοί χορευτές για να κεντήσουν πάνω στους Κρητικούς ήχους την χορογραφία του Φλαμένκο στον ίδιο ρυθμό στον ίδιο χορό, δυο διαφορετικές όψεις αλλά με μια ίδια ψυχή.

Ε ! Ναι λοιπόν.

Όλος ο πλανήτης μπορεί και είναι ένα χωριό.

Δεν ξέρω με ποιόν άλλο τρόπο μπορώ να ευχαριστήσω τους εμψυχωτές και δημιουργούς αυτής της τρανής απόδειξης.

Τον ΖΑΧΑΡΙ ΣΠΥΡΙΔΑΚΗ και τον Δικό μας ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΚΟΥΛΙΤΑΚΗ που χαρίζουν την ζωή του έως τα σήμερα στους υπέροχους ήχους της Ανδαλουσιάνικης και Κρητικής μουσικής για να γεμίζουν με αρώματα ελπίδας, ανθρωπιάς και αγάπης το μέλλον μας.


Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2007

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2007

SANTANA.
ΜΙΑ ΠΥΡΑΚΤΩΜΕΝΗ ΦΛΕΒΑ ΠΟΥ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΚΑΙΕΙ ...
ΕΛΠΙΖΟΝΤΑ ΑΚΟΜΑ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΔΩΣΑΜΕ.

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΑΚΟΜΑ ΤΙΣ ΑΙΤΙΕΣ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΑΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΛΗΘΗ

ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΑΜΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ
ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Η ΛΥΠΗΜΕΝΗ ΜΑΣ ΥΠΑΡΞΗ

ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΑΜΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΕΑΥΤΟΥ
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΦΤΑΝΕΙ ΣΤΟΝ ΧΑΜΟ.

SANTANA 1969

ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ

Santana - Soul Sacrifice (Woodstock 1969)