ΚΙ ΕΙΔΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΓΙΟΡΤΕΣ.

Και έφτιαξε η καρδιά μου.

Τα μάτια μου δεν βρίσκουνε

Μάτια να κοιταχτούμε.

Μα βρίσκουμε πηγές χαράς

Πάλι να ξεχαστούνε.

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΣΤΗ ΣΠΙΝΑ

Δεν κατάλαβα πως τούτος ο καιρός στις άνοιξης τα μέρη, έφερε μαζί του χαρές και αγωνίες.

Ένα ζυμάρι ανθρώπων….

Ένα καλωσόρισμα την πρωτομαγιά στο χωριό τις Σπίνας.

Το κατοικούν τρεις οικογένειες. Έπρεπε να πούμε σε όλους αυτούς τους ανθρώπους το χρόνια πολλά. Περάσαμε λοιπόν και από τα τρία σπίτια του χωρίου. Η χαρά έρεε άφθονη στο καλωσόρισμα τους, μαζί με την ρακί και τα χαμόγελα στα ανοιχτά πρόσωπα τους και στα υπέροχα αληθινά τους μάτια.

Στην συνέχεια όλα αυτά μεταμορφώθηκαν σε ύμνους και τραγούδια αφιερωμένα στην πανέμορφη φύση αυτού του τόπου.

Έτσι όλοι μαζί λοιπόν, κάτοικοι και επισκέπτες με το ριζίτικο και την μαντινάδα τραβήξαμε για το μονοπάτι τις Σπίνας. Θρύλοι και ιστορίες άλλων εποχών ξετυλίγονταν μπροστά μας.

Το φαράγγι μας κατέβασε στον Αγ. Ειρηναίο και μετά στην Κάνδανο.

Η χαρά έμελλε να γίνει αγωνία και οργή μπροστά στο λαβωμένο βουνό.

Ως πότε λοιπόν, μια φωνή βαριά θα σπαράζει μέσα μας . Το δάκρυ της ψυχής δεν τρέχει, ποτάμι γίνεται στα σώθηκα μας και μας παρασέρνει στην δίνη της απόφασης . Το κακό αυτό θα πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Και θα το σταματήσουμε.

Και να που λίγες μέρες μετά, η Επιθεώρηση Μεταλλείων Νοτίου Ελλάδας έδωσε την απόφαση.

Απαγορεύει κάθε δραστηριότητα εξόρυξης στην συγκεκριμένη περιοχή.

Το ριζίτικο και οι μαντινάδες στη Σπίνα γίνανε ευχές που έπιασαν τόπο...

Εκεί που πριν λίγο καιρό τα ποδήλατα και οι διαβάτες στο φαράγγι , κατέθεταν το μεγαλείο της απόφασης τους, τόσο βαθιά σε αυτόν τον τόπο , που οι υλοτόμοι και λατόμοι της ζωής μας φορώντας την στολή εξουσίας και του κέρδους χάθηκαν και λούφαξα μπροστά στην οργή μας.

Τώρα αυτό που τους μένει είναι να σκαρφίζονται τρόπους και μεθόδους να μην χάσουν και τα γλυκά μας ψιφλάκια…

Πάμε για άλλα.

BookCrossing στα Χανιά

350 βιβλία διάσπαρτα παντού σε όλα τα σημεία της πόλης μας.

Σαν να λέμε μια βιβλιοθήκη ολόκληρη που την σκόρπισαν για να την διαβάσουμε εμείς που θα τα βρούμε….

Κι αν δεν τα βρούμε ;

Έξι άνθρωποι όλοι κι όλοι . Μας έφεραν στα Χάνια κι άλλους 60 .

Ήταν αρκετοί για να μας πείσουν ότι ένα βιβλίο σαν το διαβάσεις δεν μπορεί να χαθεί , να ξεχαστεί σε ένα ράφι μιας βιβλιοθήκης ή σε μια στοίβα αποθηκευμένων βιβλίων σε κάποια αποθήκη. Μπορεί να ζήσει και να ταξιδεύει από χέρι σε χέρι και να χαρίζει την ομορφιά και το στόλισμα που φρόντισε γι αυτό ο συγγραφέας του.

Ταξιδεύουν λοιπόν και τα βιβλία.

Ταξιδεύουν τα βιβλία στα Χανιά μας.

Ταξιδέψαμε κι εμείς για λίγο μαζί με όλους αυτούς τους ανθρώπους που την αγάπη τους για το βιβλίο την κάνουνε ζωή.

Ναι ! το βιβλίο έχει ζωή.

Δεν έχω τίποτα να πω μετά από αυτήν την χορταστική γλυκιά γεύση αυτών των ημερών που μας χάρισαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι.

Θα ήταν άδοξο και ανεπίτρεπτο όμως να μην πω κι εγώ ένα μεγάλο ευχάριστο σε όλους αυτούς τους επισκέπτες μας, που χάρισαν στα Χανιά μας αυτό το υπέροχο δώρο.

Ας πούμε ότι το κάνω αυτό, σαν ελάχιστη συνεισφορά σε αυτό που θα έπρεπε στην ουσία να έχουν κάνει όλοι οι Χανιώτες.

Να ευχαριστήσω θα ήθελα τους φίλους και τις φίλες από τα Χάνια που μόχθησαν μέσα από υπεράνθρωπες προσπάθειες κάποιες στιγμές να αποδείξουν ότι η ζωή είναι στα χέρια μας .

Αρκεί εμείς να καταλάβουμε την δύναμη της συνεύρεσης και της συμπόρευσης σε στόχους και αφορμές που μας γεμίζουν την ζωή πλούσια σε αριστοκρατία ψυχής.

Ζωή που μας την έχουν κλέψει για λίγη δόξα και για λίγο χρήμα παραπάνω οι άρχοντες και οι πατέρες αυτού του τόπου .

http://bcgreece2008.blogspot.com/

ΜΑΤΙΑΣ ο Α΄

ΜΑΤΙΑΣ ο Α΄

Είκοσι παιδιά από το 4^ο Γυμνάσιο της πόλης μας παρουσιάζουν μια έκπληξη.

Με πίστη και αφοσίωση εκτελούν το όνειρο τους.

Να αντικαταστήσουν θέλουν την ζωή τους με ζωή.

Παίρνουν την τύχη τους στα χέρια τους , και αλλάζουν τα πάντα.

ΠΑΙΔΟΚΡΑΤΙΑ.

Που θα αντικαταστήσει λέει την Δημοκρατία των μεγάλων.

Ο μικρός βασιλιάς που γίνεται μεγάλος επαναστάτης .

Οι μεγάλοι κανονιστείς της τύχης μας που γίνονται μικροί και ασήμαντοι καθημερινοί επισκέπτες μιας ζωής που τους ετοίμασαν οι άλλοι.

Τα παιδιά δράττουν της ευκαιρίας να αρνηθούν το μοντέλο Ζωής που τους προσφέρουμε, Αρνούνται την μοναξιά και τον θάνατο μέσα από την κανονιστική επιβολή του πρέπει και του μη .

Κάνουν όλη την ζωή ένα παιχνίδι. Σταματούν τον πόλεμο και ξαναστέλνουν στα σχολεία όλους τους μεγάλους, Ενώ αυτά έχουν αποφασίσει .Δεν θα ξαναπάμε.

Η χαρά δεν τελειώνει . Αυτό που τελειώνει πάντα είναι η εμπειρία και η γνώση που στο διάβα τις ζώης θα μας είναι πάντα λίγη.

Χωρίς αυτήν ανακαλύπτουν ότι αποτυγχάνουν . Οι μεγάλοι επανέρχονται στα καθήκοντα τους και τα παιδιά παταγωδώς αποτυχημένα , ξαναγυρνούν στο καταπιεστικό καθεστώς των σχολείων, και της ζωής που τους προσφέρουμε ,με χαρά ολίγη.

Όμως αυτή την φορά ξέρουν καλά.

- Δεν θα υποχωρήσουμε, ούτε πρόκειται να απογοητευτούμε.

- θα επανέλθουμε σαν έχουμε κατακτήσει την γνώση και την εμπειρία.

Και αν αποτύχουμε και πάλι ;

Τότε και πάλι θα δοκιμάσουμε……

Η χαρά της ζωής μας ας είναι η ατέλειωτη γνώση.

Αυτά τα τρία σημάδια του καιρού της άνοιξης , θέλουν να μπορούν να αλλάξουν τα πάντα μέσα μας. Και σαν το καταφέρουν ; Τότε και μόνο τότε όλα γύρο μας θα αλλάζουν

Ω ! την παντέρημη την ζωή

και πώς με νταγιαντεύει.

Την μια να πιάσει τ΄ άπιαστο

Και όταν το πιάσει φεύγει….

ΚΑΛΟ ΘΕΡΜΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ